Tempel
Wanneer je spiritualiteit zocht ging je naar die plek: de Tempel.
De Heilige Tempel was de plek waar Gods aanwezigheid gevoeld kon worden.
Toen de Tempel er stond was God werkelijk voor iedereen. Om Hem te vinden reisde je
naar Jeruzalem en verbond je met Hem in Zijn Tempel. De Tempel was een symbool
van God. Het was een altaar voor God en al de dingen dat 'God' betekent:
verantwoordelijkheid, moraliteit, ethiek, liefde, medeleven, nederigheid. Het
was een plaats waar men spiritualiteit vond: de priesters dienden in stilte in ontzag voor God buiten woorden.
Synagoge en jodendom horen bij elkaar, zoals een kerk hoort bij het christendom en een moskee bij de islam.
Toch heeft het joodse volk niet altijd synagogen gekend, want eeuwenlang stond er in Jeruzalem één centraal
joodse heiligdom, de tempel. Maar tijdens de Babylonische ballingschap in de zesde eeuw v.c.j. was een groot
deel van het joodse volk verbannen naar Babylonië. De tempel in Jeruzalem was verwoest, en in het vreemde land
hadden de joden geen eigen plaats om hun godsdienst te belijden en hun feesten te vieren.
Wanneer de joodse ballingen in Babylonië bij elkaar kwamen, bijvoorbeeld om te bidden,
de tora te bestuderen of de sabbat te vieren, dan deden ze dat bij iemand thuis of in een andere ruimte.
Deze ontmoetingsplaatsen noemden ze later ‘synagogen’.Het Griekse woord synagoge betekent letterlijk:
plaats van samenkomst. Sinds de Babylonische ballingschap zijn deze synagogen
de typisch joodse gebedsruimten geworden.
.
Wanneer je spiritualiteit zocht ging je naar die plek: de Tempel.
De Heilige Tempel was de plek waar Gods aanwezigheid gevoeld kon worden.
Toen de Tempel er stond was God werkelijk voor iedereen. Om Hem te vinden reisde je
naar Jeruzalem en verbond je met Hem in Zijn Tempel. De Tempel was een symbool
van God. Het was een altaar voor God en al de dingen dat 'God' betekent:
verantwoordelijkheid, moraliteit, ethiek, liefde, medeleven, nederigheid. Het
was een plaats waar men spiritualiteit vond: de priesters dienden in stilte in ontzag voor God buiten woorden.
Synagoge en jodendom horen bij elkaar, zoals een kerk hoort bij het christendom en een moskee bij de islam.
Toch heeft het joodse volk niet altijd synagogen gekend, want eeuwenlang stond er in Jeruzalem één centraal
joodse heiligdom, de tempel. Maar tijdens de Babylonische ballingschap in de zesde eeuw v.c.j. was een groot
deel van het joodse volk verbannen naar Babylonië. De tempel in Jeruzalem was verwoest, en in het vreemde land
hadden de joden geen eigen plaats om hun godsdienst te belijden en hun feesten te vieren.
Wanneer de joodse ballingen in Babylonië bij elkaar kwamen, bijvoorbeeld om te bidden,
de tora te bestuderen of de sabbat te vieren, dan deden ze dat bij iemand thuis of in een andere ruimte.
Deze ontmoetingsplaatsen noemden ze later ‘synagogen’.Het Griekse woord synagoge betekent letterlijk:
plaats van samenkomst. Sinds de Babylonische ballingschap zijn deze synagogen
de typisch joodse gebedsruimten geworden.
.